คำถามที่สำคัญคำถามหนึ่งทางดาราศาสตร์ที่มักจะอยู่ในหัวข้อการสนทนามากว่า 3 ศตวรรษแล้วเห็นจะได้แก่คำถามที่ว่า มีสิ่งชีวิตบนดาวอังคารหรือไม่
ในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 นักดาราศาสตร์ชื่อ วิลเลียม เฮอร์เชล ( William Herschel ) สังเกตเห็นบริเวณมืดหลายบริเวณบนดาวอังคาร ตามแนวคิดของเฮอร์เชล บริเวณมืดเหล่านี้น่าจะเป็นทะเลที่อาจจะเป็นไปได้ว่ามีสิ่งชีวิตอาศัยอยู่ ต่อมาจิโอวานนี เซียพาเรลลี ( Giovanni Schiaparelli ) ใช้กล้องดูดาวศึกษาพื้นผิวของดาวอังคาร และรายงานว่าเห็นร่องน้ำมากมาย ซึ่งหลายคนตีความว่าอาจเป็นคลองที่มนุษย์ดาวอังคารขุดขึ้น และในปี ค.ศ. 1890 เพอร์ซิวาล โลเวล ( Percival Lowell ) ได้พยายามทำแผนที่ของร่องน้ำที่เซียพาเรลลีได้ระบุไว้ และให้ข้อคิดเห็นว่า เป็นคลองที่ลำเลียงน้ำจากขั้วของดาวอังคารไปสู่บริเวณศูนย์สูตรที่มีความแห้งแล้งมาก แม้ว่าภายหลังจะพิสูจน์ได้ว่าสิ่งที่เซียพาเรลลีและโลเวลเห็นเป็นระบบการขนส่งน้ำบนดาวอังคารนั้น แท้จริงแล้วเป็นสิ่งที่ลวงตา มีหลายคนที่นำเอาแนวคิดนี้มาสร้างเป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับมนุษย์ดาวอังคารที่มีความเจริญและอาศัยอยู่บนดาวเคราะห์ดังกล่าว และบางครั้งก็เดินทางมาเยือนโลก
ปัจจุบันแนวคิดเกี่ยวกับมนุษย์ดาวอังคารคงหมดไปแล้ว แต่นักวิทยาศาสตร์ก็ยังพยายามค้นหาสิ่งมีชีวิตในรูปแบบอื่น หรือแม้แต่ซากของสิ่งมีชีวิตที่อาจเคยมีอยู่อดีตบนดาวอังคาร ปี ค.ศ. 1976 สหรัฐอเมริกาส่งยานไวกิง ( Viking Spacecraft ) 2 ลำสู่ดาวอังคาร ยานไวกิงแต่ละลำส่งยานแลนเดอร์สู่ผิวดาวอังคารโดยใช้ร่มช่วย ทำให้เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองหาสิ่งมีชีวิตบนดาวอังคารที่บรรทุกอยู่บนยานแลนเดอร์ถึงพื้นผิวดาวอังคารอย่างปลอดภัย หลังจากนั้นยานแลนเดอร์ก็เริ่มออกสำรวจพื้นผิวของดาวอังคารและเก็บตัวอย่างดินของดาวอังคารมาทดลองหาสิ่งมีชีวิต
ยานไวกิง ( Viking Spacecraft ) ที่ทำการสำรวจดาวอังคาร
การทดลองหนึ่งของโครงการไวกิงเพื่อค้นหาสิ่งมีชีวิตบนดาวอังคาร คือ การค้นหาก๊าซที่ผลิตจากจุลชีพที่อยู่ในดิน โดยตัวอย่างดินถูกผสมกับสารอาหารที่เป็นของเหลว แต่จากการวิเคราะห์ก๊าซที่เกิดขึ้นจากการทดลองยังไม่พิสูจน์ได้ว่ามีหลักฐานของสิ่งมีชีวิต และอีกการทดลองหนึ่งของโครงการไวกิง ได้มีการค้นพบเซลล์ที่มีลักษณะคล้ายพืช (Plant
